حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۷۷: منتظرِ هدهدم تا ز سبا کی رسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
منتظرِ هدهدم تا ز سبا کی رسد وز طرفِ گل سِتان پیکِ صبا کی رسد گرچه ز حد شد برون مدّتِ هجران ولی دست به سروی چنان از سرِ پا کی رسد گرنه بریدِ صبا واسطه باشد دگر بویِ عرق چینِ دوست بیش به ما کی رسد صبر کنم حالیا تا ز طبیبِ امید چشمِ رَمَد دیده را کشفِ غطا کی رسد از درِ حق نا امید بازنگشته ست کس هم برسد بخشِ من آری تا کی رسد وسوسۀ انتظار بی طمعی نیست هم تا به سرِ وقتِ ما بخت کجا کی رسد مشورتی با خرد کردم و گفتم بگوی وصلِ فلانی به من از تو هلا کی رسد گفت نزاری خموش شیفته رایی مکن چشمۀ حیوان به تو ساده دلا کی رسد زان که تو دانی و من آن چه تو داری امید شاه سکندر نیافت پس به گدا کی رسد گفتمش آن جا که من می رسم آخر هزار هم چو سکندر رسد نی به خدا کی رسد حکیم نزاری قهستانی