حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۰۸: چه چاره سازم اگر آن نگار برگردد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه چاره سازم اگر آن نگار برگردد نهان شود ز من و آشکار برگردد حجاب کردم با خود ز بیمِ طعنه و لیک به طعنه کی دلم از غم گسار برگردد از آن حجاب نمایم چو یار مستورست که چشمِ بد رسد و روزگار برگردد اگرچه دولتم از دولت است با من یار ولی مباد که دولت ز کار برگردد اگر زیاریِ اقبال بر نمی گردم روا بود که ز اقبال یار برگردد وفا نکوست از آن دامن وفا گیرم که بی وفا را یار از کنار برگردد مرا ز عالمیان اختیار آمد یار به اختیار کسی ز اختیار بر گردد مقامِ زهد گرفتم چو زاهدی بودم به زهد و توبه هرگز خمار بر گردد نه زهد خواهم و مقصود زاهدست مرا ز زهد هرکه چو من شد به عار برگردد نزاری از می و معشوق بر نخواهد گشت اگر محیطِ سپهر از مدار برگردد حکیم نزاری قهستانی