حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۳۸۷: مرده گر زنده شد از معجز انفاس مسیح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مرده گر زنده شد از معجز انفاس مسیح خم می دارد بر معجزه ی او ترجیح او اگر کرد یکی مرده به عمری زنده من به می مرده بسی زنده کنم لال فصیح بوی درز در می خانه نسیم است ز خلد روح را تازه کند رایحه راح به ریح با من تشنه جگر کرد می روشن دل آن چه با مزهر عاشق به وفا کرد صحیح اهل تزویر بر آنند که تائب شده ام توبه بر من نتوان بست به بهتان صریح مردمان در حق من هرچه بتر می گویند عشق بی علت وتحسین نبود بی تقبیح معرفت باید و اخلاص که بی صدق و صفا کم ز زنار و صلیب است ردا و تسبیح غفر الله نزاری که زمیدان جهان گوی برده ست به چوگان سخن های ملیح حکیم نزاری قهستانی