حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۳۷۲: الغیاث از جفت و طاق ابروانت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
الغیاث از جفت و طاق ابروانت دین و دل شد در سر آن هر دوانت آخر از چشمان مستت چند نالم نیست ممکن مَخلَصم زان جادوانت بی حیا بر خون من الله اکبر چون گواهی می دهند آن هندوانت هر چه از سر پنجه ی سیمین بکردی باز می خواهند عذرش بازوانت گر مرا پیرانه سر افتاد کاری تو مدارایی کن از بخت جوانت آخر ای مسکین نزاری دین و دنیا هر دو شد در وصف خال نیکوانت چون بگردانی زخود بیچاره آری هر چه از فطرت روان شد با روانت هر کجا حالی حوالت شد نصیبت می برد تقدیر عشق آن جا دوانت حکیم نزاری قهستانی