حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۳۶۲: هر که ببیند تو را بدین قد و قامت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هر که ببیند تو را بدین قد و قامت باز نیاید به هوش تا به قیامت جان و دل و دانش و خرد به تو دادیم در حق ما بوسه ای نرفت کرامت تا تو در آیی به باغ اگرچه ادب نیست پیش تو بر پای ، سروکرده اقامت درد سرم می دهد پدر ز رندی دست بدار این چه علت است و علامت بر عقب نیکوان مرو که نباشد حاصل شاهد پرست غیر ندامت گفتم اگر قدرت خدا به تفرّج می نگرم بی غرض بر این چه غرامت طلعت یوسف ندیده ای پدر آخر سَترِ زلیخا چه می دری به ملامت عشق برون تاخت از کمین و به تکلیف مملکت دل فرو گرفت تمامت تن به بلا ده نزاریا که نبرده ست هیچ کس از کوی عشق سر به سلامت حکیم نزاری قهستانی