حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۸۰: ز مستی تا دل آرامم برفته ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز مستی تا دل آرامم برفته ست همه رونق ز ایّامم برفته ست به دوران ها نیاید در گلستان چنان مرغی که از دامم برفته ست ثبات و عقل و تمییزم نمانده ست قرار و صبر و آرامم برفته ست نمی خواهم دگر صهبا و صحرا نشاط از مشربِ جامم برفته ست چمن بر من چو زندان است و گل زار جهنّم تا گلستانم برفته ست چراغِ مطلعِ صبحم نشسته ست فروغِ مقطعِ شامم برفته ست شکیبم از چنان رویی نکو نیست برو گو گر به بدنامم برفته ست بزرگان بر نزاری گو مگیرید خطایی گر بر اقلامم برفته ست حکیم نزاری قهستانی