حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲۸: آن را که در فراق صبوری میسرست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن را که در فراق صبوری میسرست عشقش همیشه بر هوس دل مقدر است در عشق سوز باید و با سوز درد دل آری هوس نه عشق بود کار دیگرست عشق مجاز را ز حقیقت توان شناخت آواز نوحه گر نه چو فریاد مادرست آه از دلی که جان گرامی به عشق داد با جان رفته آتش سوداش در برست می سوزد و هنوز همان عاشق است زار می میرد و هنوز همان مهرپرورست حکیم نزاری قهستانی