حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲۴: یک نفس با همدمی از هردو عالم خوش ترست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یک نفس با همدمی از هردو عالم خوش ترست کنج خلوت خانه ای از ملکت جم خوش ترست صحبت نامحرمان ناخوش تر از جان کندن است آه از محرم که او جان یارمحرم خوش ترست گرچه ما تنها نشینانیم و تنهائی خوش است لیک گر یاری بود با یارهمدم خوش ترست ساقیا رطل دمادم برزن و دم برمزن کز طریق بیخودی رطل دمادم خوش ترست یک قدح صاف صبوحی خوش تر از ملک دو کون ور همه یک کوزه ی دردی بود هم خوش ترست سوگوارانیم کز مشرق به ارض افتاده ایم مرد عشرت نیستیم اینجا که ماتم خوش ترست غم به ما شاد است و ما دیوانگان عالمیم شادی دیوانگان ، دیوانه خرّم خوش ترست عاشقانِ بی غرض خوانند مارا لاجرم نیک با بد بهتر است و نوش با سم خوش ترست مرهم جان نزاری زخم باید زخم عشق زخم کز بازوی عشق آید ز مرهم خوش ترست حکیم نزاری قهستانی