حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹۰: شاد کن جان من که غمگین است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شاد کن جان من که غمگین است رحم کن بر دلم که مسکین است روی بنمای تا نظاره کنم کآرزوی من از جهان این است دل بیچارگان به وصل دمی شادمان کن که نیک غمگین است گه گهم یاد کن به دشنامی سخن تلخ از تو شیرین است بی رخت دین من همه کفر است با رخت کفر من همه دین است دل به تو دادم و ندانستم که تو را ناز و کبر چندین است ننوازی و بس بیازاری آخر ای دوست این چه آیین است کینه بگذار و مهربانی کن که نزاری نه در خور کین است حکیم نزاری قهستانی