حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۸۸: کنون که قبله ی من روی آن نگارین است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کنون که قبله ی من روی آن نگارین است سجود پیش رخ او کنم که راه این است نماز من چو در این قبله طاعت است و قبول ز خاک قبله ی خود ساختن چه آیین است چو روی دوست بود فارغم ز قبله ی غیر اگر چه کفر تو باشد ولی مرا دین است چو دیر هست چه جویم نشان صومعه باز که کنج صومعه ها مسکن مساکین است نگنجد این سخن اندر دهان ناقص عقل که این سخن نه برازای مرد خود بین است نزاری و می و معشوق و کنج دیر مغان طریق عاقل و مجنون بی غرض این است حکیم نزاری قهستانی