حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۰۶: تو را تا با تو باشد چون و چندت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو را تا با تو باشد چون و چندت نباشد راه درویشی پسندت بروتی بر جهان زن کین زبون گیر ندارد جز برای ریشخندت دمی گر یا تو در سازد دگر دم بسوزاند بر آتش چون سپندت قلندر وار اگر مردی برون بر که خوی خواجگی از بن بکندت ز دست آرزو برخیز و بنشین که دست آرزو شد پایبندت هوا در خانه ی شهوت کشیدت طمع در کوی رسوایی فکندت ز خود گر ایمنی ره بی گزند است در این ره هم ز خود باشد گزندت به نقد امروز بی خود شو که فردا پشیمانی نباشد سودمندت نزاری با تو بر گفت آن چه دانست پدر زین به نخواهد داد پندت حکیم نزاری قهستانی