حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۵۳: یارب به عفو توست امید نجات ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یارب به عفو توست امید نجات ما بپذیر عذر و در گذر از سیئات ما اِرحم به فضل خود که ندارد تعلقی الا به رحمت تو حیات و ممات ما گر نه به حب آل نبی ممتلی بود ناید به هیچ کار نفوس و ذوات ما بر هرزه از عدم به وجود آمدیم نی سرّی بود هر آینه هم در حیات ما مولود ما ز نطفة امرست در وجود ولدان به اصل باز برند امهات ما دام غرور بر گذر ما نهاده اند رای و قیاسِ منقلب بی ثبات ما فریاد ما ز رای و قیاس محال ماست نه نه قیاس و رای نه، عزی و لات ما بست ها که در مخیلة ما مصورند در سومنات نیست زهی ترّهات ما شاید اگر چو لات پرستان لقب نهند بت خانة مخیله را سومنات ما پنجاه سال بی هده گفتی نزاریا وز صد یکی هنوز نگفتی صفات ما حکیم نزاری قهستانی