حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۴۶: هرگز مه آزمای دگر آزموده را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرگز مه آزمای دگر آزموده را زیرا محل بوده نباشد نبوده را گر جاهلی ستایش جاهل کند ولی نتوان ستود پیش خرد ناستوده را بر هر کس اعتماد مکن زان که هرزه گوی باور نکن که باز نگوید شنوده را جانش بکاهد ار ندهی رخصتش به گفت نتوان خموش داشت سخن بر فزوده را قلاب را اگر ز خیانت گریز نیست صرّاف نیک داند از زر، زدوده را معقولِ عقل نیست که صرّاف چشم باز با سرمه نسبتی دهد انگشتِ سوده را خوش وقت عارفان محقق که نزدشان چندان محل نباشد این خاکِ توده را گه گه به گوش مالِ ادب بهرِ انتباه واخواست واجب است تغافل نموده را حکیم نزاری قهستانی