حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۲۲: از دست بدادم دل شوریده خود را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از دست بدادم دل شوریده خود را بر هم زدم احوال بشولیده خود را گر دوست به پرسیدن من رنجه کند پای در هر قدمی پیش کشم دیده خود را ای دوست میازار دلم را و مینداز در پای جفا هم دم بگزیده خود را لا یلتفتی کردن و بر دوست شکستن نادیده مکن دیده من دیده خود را بس تربیتی باشد و اعزازی و لطفی گر یاد کند یار نپرسیده خود را هم گوشه چشمی به عنایت سوی ما کن ضایع نگذارند پسندیده خود را تا خاک درت گل شود از خون نزاری خون بیش نده خاک نگردیده خود را حکیم نزاری قهستانی