حکیم نزاری قهستانی
غزلیات
شمارهٔ ۱۹: گر تو نگویی به من من به که دانم ترا
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر تو نگویی به من من به که دانم ترا در نظر دیده ای دیده از آنم ترا من به خود الا چو خود هیچ نبینم دگر حیف بود گر زخود باز ندانم ترا هستی من نیستی جز به وجود تو نیست بود توانم به تو دید توانم ترا هرچه تو گویی بیا آمدم از تو به تو من کی ام اندر میان هم به تو خوانم ترا هم تو نهی بر دلم دست و ترحّم کنی از تو به بازوی خود کی بستانم ترا من به جهان در که ام کالبدی نیم جان گر تو نگویی که من جان و جهانم ترا جان نزاری به تو زنده والّا نبد با تو توان بودنی بی تو، چه دانم ترا حکیم نزاری قهستانی