حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۷۹۵: من در میان نبودم، دل بود و یار هر دو
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
من در میان نبودم، دل بود و یار هر دو از بیخودی به شکرم وز روزگار هر دو گر پرده سنج عشقی، بگشای گوش و بشنو گویند یک اناالحق، منصور و دار هر دو جرم نکرده ما، تا کی عتاب دارد؟ یکسو کنیم اکنون، ماییم و یار هر دو از سرکشی نکردی، یکبار رنجه ما را تا شد سفید چشمم در انتظار هر دو آمد ز طرف کوبت، صبح ازل نسیمی بوی تو را گرفتیم، ما و بهار هر دو کشتی شکستگانیم در ورطه ای که دارد طوفان بی قراری، بحر و کنار هر دو زینسان که از تغافل گوش گل است سنگین یک پرده می سراید زاغ و هزار هر دو از زلف یار دیگر،کی عقده می گشاید؟ دست و دلی که رفته، ما را ز کار هر دو آگه حزین بیدل از حال حسن و عشق است دارند بلبل و گل، یک خارخار هر دو حزین لاهیجی