حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۵۹۴: دایم به تلخ کامی یاران خورم دریغ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دایم به تلخ کامی یاران خورم دریغ بر خوان دهر سفله به مهمان خورم دریغ مشت استخوان به کام و گلوی هما کنند ز انعام چرخ؟ بر لب و دندان خورم دربغ لیلی حرم نشین سیه خانهٔ دل است بر سعی پوچ آبله پایان خورم دربغ تا خورده ام پیاله، پشیمان نگشته ام زیبد اگر به پاکی دامان خورم دربغ چون نوح گریه می کنم امّا نه بر جهان ز آلودگی دامن طوفان خورم دربغ در عالمی که اهل تمیزند ابلهان یکسان به حال زیرک و نادان خورم دربغ رشک آیدش به نعمت من عالمی، حزین در روزگار بس که به سامان خورم دریغ حزین لاهیجی