حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۴۴: مبادا رو کسی زان قبلهٔ ابرو بگرداند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مبادا رو کسی زان قبلهٔ ابرو بگرداند که کافر می شود، از قبله هرکس رو بگرداند؟ درین وادی به حسرت مردم و چشم از صبا دارم که گردم را به گردکعبهٔ آن کو بگرداند محبت روشناس شهر عشقم کرد و می خواهد دل رسوا، مرا درکوچهٔ گیسو بگرداند به رغم عاشقان تاکی کند با بوالهوس گرمی الهی خوی او را عشق آتش خو بگرداند سبوی غنچه را بر طاق نسیان می نهد بلبل اگر جام نگاه، آن نرگس جادو بگرداند منم عاشق، به غیری جلوه ضایع می کنی تاکی؟ عنان ناز را کاش آن قد دلجو بگرداند حزین افسرده ای، آهنگ گلزار محبّت کن مزاج شعله را، آب و هوای او بگرداند حزین لاهیجی