حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۳۱: بفشه چون ز بناگوش یار برخیزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بفشه چون ز بناگوش یار برخیزد خروش بلبل وبوی بهار برخیزد چه دولت است که در پای خم چو بنشینم به جلوه، ساقی مشکین عذار برخیزد؟ به این کرشمه که از خاک کشتگان گذری هزار ناله ز سنگ مزار برخیزد ز دامن مژهٔ چشم سرمه ای پوشش به صید دل نگه جان شکار برخیزد ز ریزش مژه کز فیض اشک سیراب است هزار رنگ گلم، ازکنار برخیزد درین چمن سرکلک تو سبز باد حزین که شور بلبل ازین شاخسار برخیزد حزین لاهیجی