حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۳۱۷: دل آزاده، باخدا باشد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دل آزاده، باخدا باشد ذکر، نسیان ماسوا باشد دل چو خالی شد از خیال خودی حرم خاص کبریا باشد می رسد هر نفس نسیم وصال خنک آن دل، که آشنا باشد ای رخت قبله گاه مشتاقان کس مباد از درت جدا باشد عاشق از دست غمزه ات تا کی کشته تیغ ابتلا باشد؟ جلوه تا چند در جهات کنی؟ از تو هر گوشه فتنه ها باشد کفر زلف تو راهزن گردد نور روی تو رهنما باشد رخ برافروز تا فرو سوزد ذره هایی که در هوا باشد جلوه کن در لباس یکتایی تا من و ما، تمام لا باشد می توحید را به ساغرکن خرقهٔ زهد،گو قبا باشد هر چه عاشق کند، خدا کرده ست نکته بر عاشقان خطا باشد هرکه فانی شود ز خویش حزین مَن رَانی فَقَد رَا باشد حزین لاهیجی