حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۲۸۷: زان شمع گلعذاران، هرجا سخن برآید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زان شمع گلعذاران، هرجا سخن برآید پروانه از چراغان، مرغ از چمن برآید گر طره برفشاند، آن عنبرین سلاسل شوریده سر به بویش، مشک از ختن برآید در هر زمین که گردد، میراب عشق، دهقان گر خار و خس فشانی سرو و سمن برآید همچون صدف به سینه، هر نکته را بپرور گوهر نگشته حیف است، حرف از دهن برآید دارم ز داغ حسرت، روشن مزار خود را مانند شمع فانوس، آه از کفن برآید چون برگ گل که آید، با آب جو ز گلشن با اشک، پارهٔ دل، از چشم من برآید احسان عشق با من افزون حزین از آنست کز عهدهٔ بیانش، کام و دهن برآید حزین لاهیجی