حزین لاهیجی
ودیعة البدیعه (حدیقهٔ ثانی)
بخش ۱۷: پس نماید عروج را آهنگ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پس نماید عروج را آهنگ آن نخستین که می پذیرد رنگ اسم و نامش ز جمع اسما شد جامع صورت و هیولا شد می شود، چون سترد داغ کلف متشخّص به صورت اشرف اغتذا و نمو پدید آید آن تخصص چو بر مزید آید حس و جنبش شود هم آغوشش گه شرنگش دهند و گه نوشش هم از آنجا چو ره گرا گردد صورتش عین مدّعا گردد نطق پیدا کند که انسان شد نوع افضل ز جنس حیوان شد حدّ انسان رهی ست دور و دراز دایر اندر حقیقت است و مجاز فرق هر فرد تا به فرد دگر کم نباشد ز بعد خیر از شر تا به جایی رسد که شاد شود صاحب عقل مستفاد شود کاملان انتهای معراجند تارک افتخار را تاجند شد وجود ابتدا به فعل و همان منتهی شد به فعل در سیران افضل اول بود نفوس نزول در عروج اولین بود مفضول حزین لاهیجی