حزین لاهیجی
غزلیات
شمارهٔ ۴۲: بر فرازد چو علم، آه سحرگاهی ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بر فرازد چو علم، آه سحرگاهی ما دو جهان پر شود از کوکبه شاهی ما در حقیقت بر ما، بت شکنی خودشکنی ست صیت اسلام بود، بانگ انا اللّهی ما بس که بار غم هجر تو، گران افتاده ست سایه، از ضعف ندارد سر همراهی ما چون دل عرش جناب، آینه داری داریم کو سکندر که زند کوس فلک جاهی ما؟ صف مژگان تو گر سایه به دریا فکند خار قلاب شود در بدن ماهی ما پیش چشم تو، ز غم گر بگدازیم چو شمع بر تو روشن نشود محنت جانکاهی ما حیرت عالم آب، آینه ماست حزین ساغر باده بود صیقل آگاهی ما حزین لاهیجی