حکیم سبزواری
ساقی نامه
شمارهٔ ۵ - حکایت: پادشاهی دُر ثمینی داشت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پادشاهی دُر ثمینی داشت بهر انگشترین نگینی داشت خواست نقشی که باشدش دو ثمر هر زبان کافکند بنقش نظر وقت شادی نگیردش غفلت گاه انده نباشدش محنت هرچه فرزانه بود آن ایام کرد اندیشهٔ ولی بدخام ژنده پوشی پدید شد آندم گفت بنویس بگذرد این هم شاه را این سخن فتاد پسند چون شکرخنده از لب چون قند ز آنکه گر پیش آید او را غم بیند او بگذرد شود خرم ور بود هم بعیش خوش اندر بیند او بگذرد شود ابتر ای کریم بحق علی الاطلاق بحق آنکه داد این سه طلاق که باسرار ده تو آن کردار که بود آن مطابق گفتار حکیم سبزواری