بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۰۵: به یمن سبقت جهد از هزار قافله گیری
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به یمن سبقت جهد از هزار قافله گیری به رنگ موج گهر گر پی یک آبله گیری به علم و فن تک وتاز نفس چه فایده دارد جز اینقدرکه عدم تا وجود فاصله گیری حیا خوشست ز برگ عدم به فرصت هستی به یک قدم سفر آخر چه زاد و راحله گیری به محفلی که بود دور جام و جلوهٔ ساقی چو زاهد از چه هوس کنج خلوت و چله گیری فتاده خلق مقیّد به دامگاه تعیَّن تو هم اسیر خودی عبرت از چه سلسله گیری ز فکر مدحت ابنای روزگار حذر کن که بدتر از لگدست آنچه زبن خران صله گیری دلت به کینه مینباز تا فساد نزاید چه مردی است که بار زنان حامله گیری نشسته هر نفس آمادهٔ هزار شکایت گرفتن در لب به که دامن گله گیری ز موج کف به گهر ختم کن تردد دنیا سزد که یکدلی از روزگار ده دله گیری صفای آینهٔ دل گشاد کام نهنگست فرو بری دو جهان گر عیار حوصله گیری قضا چه صور دمیده ست در مزاج تو بیدل که از نفس زدنی کوه را به زلزله گیری بیدل دهلوی