بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۳۵: این چه طاووسی نازست که اندوختهای
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
این چه طاووسی نازست که اندوخته ای ؟ پای تا سر همه چشمی و به خود دوخته ای برق نیرنگ به این جلوه قیامت دارد شعله در پردهٔ سنگ است و جهان سوخته ای رونق چار سوی دهر ز کالای دلست کو دکانی که تو این آینه نفروخته ای صوف و اطلس به نظر تار تحیر دارد پنبه ای چند که بر دلق گدا دوخته ای فطرت آب است ز اظهار کمالی که تراست صنعت شیشه گران عرق آموخته ای آتش منفعل روز زمینگیر حیاست لاله گل کرد چراغی که تو افروخته ای بیدل اندیشهٔ طور و شجر ایمن چند آتشی نیست درین جا تو نفس سوخته ای بیدل دهلوی