بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱۹: هزار نغمه بهساز شکست ماستگره
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هزار نغمه به ساز شکست ماست گره به موی کاسهٔ چینی دل صداست گره ز موج باز نشد عقدهٔ دل گرداب به کار ما همه دم ناخن آزماست گره به کوشش ازسرمقصدگذشتن آسان نیست چو جاده رشتهٔ ما را در انتهاست گره ز خبث گریه ام ای غافلان نفس دزدید به برشگال دم اسب را رواست گره قناعتم نکشد خجلت زبان طلب ز فرق تا قدمم یک گهر حیاست گره به وادیی که پر افشانده است کلفت من زگرد بادیه پیشانی هواست گره چو تار سبحه در این دامگاه حیرانی فلک به کار من افکند هرکجاست گره ز خویش مگذر و کوتاه کن ره اوهام به تار جادهٔ این دشت نقش پاست گره که غنچه گشت که آغوش گل نکرد ایجاد به صبر کوش که اینجا گره گشاست گره تعلق من و ما سهل نشمری بیدل تاملی که به تار نفس چهاست گره بیدل دهلوی