بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۴۸: دوری مقصد دمید از سرکشیدنهای من
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دوری مقصد دمید از سرکشیدنهای من نقش پاگم کرد پیش پا ندیدنهای من چون نفس از هستی خود در غبار خجلتم کز جهانی برد آسایش تپیدنهای من الفت هستی چو صبحم نردبان وحشت است چین دامن نیست جز بر خویش چیدنهای من شور محشر گوش خلقی وانکرد اما چه سود اندکی نزدیک می خواهد شنیدنهای من شمع ماتمخانهٔ یاسم زاحولم مپرس بی تو در آغوش مژگان سوخت دیدنهای من خاکساری آبیارم چون نهال گرد باد گرد می گردد بلند از قدکشیدنهای من سیر جیب امن امکان بود بی سعی گداز همچو شمع آمد به کار از هم چکیدنهای من پا به دامن دارم و جولان حرص آسوده نیست خاک افسردن به فرق آرمیدنهای من ریشهٔ وامانده م ، رنگ نمو گم کرده ام با رگ یاقوت می جوشد دوبدنهای من چون ثمر بیدل به چندین ریشه جولان امید تا شکست خود رسید آخر رسیدنهای من بیدل دهلوی