بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۸۷: بیا ایگرد راهت خرمن حسن
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا ای گرد راهت خرمن حسن به چشم ما بیفشان دامن حسن سحرپردازی خط عرض شامی است حذر کن از ورق گرداندن حسن به چشمم از خطت عالم سیاه است قیامت داشت گرد رفتن حسن چو خط پروانهٔ حیرت مآلیم پر ما ریخت در پیراهن حسن ز سیر بیخودی غافل مباشید شکست رنگ داردگلشن حسن نه ای خفاش با مهرت چه کین است بجز کوری چه دارد دشمن حسن تعلقهای ما با عالم رنگ ندارد جز دلیل روشن حسن گشاد غنچه آغوش بهار است مپرس از دست عشق و دامن حسن نه عشقی بود و نی عاشق نه معشوق چه ها گل کرد از گل کردن حسن شکست رنگ ما نازی دگر داشت ندیدی آستین مالیدن حسن ز دل تا دیده توفانگاه نازست تحیر از که پرسد مسکن حسن نگه سوز است برق بی نقابی که دید از حسن جز نادیدن حسن غبارم پیش از آن کز جا برد باد عبیری بود در پیراهن حسن رگ گل مرکز رنگ است بیدل نظرکن خون من درگردن حسن بیدل دهلوی