بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۶۸: وقتست کنم شور جنون عام و بگریم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
وقت ست کنم شور جنون عام و بگریم چون ابر بر آیم به سر بام و بگریم تا گرد ره هرزه دوی ها بنشیند از آبله چشمی بکنم وام و بگریم چون ابر به صد دشت و درم اشک فشانی ست کو بخت که یکجا کنم آرام و بگریم فرصت ز چراغ سحرم بال فشان رفت از منتظرانم که شود شام و بگریم شاید نگهی صید کند دانهٔ اشکی در راه تو چندی فکنم دام و بگریم چون شمع خموشم بگذارید مبادا یادم دهد آغاز ز انجام و بگریم دور از نگهت حاصلم این بس که درین باغ چشمی دهم آب ازگل بادام و بگریم نومید وصالم من بیدل چه توان کرد دل خوش کنم ای کاش به این نام و بگریم بیدل دهلوی