بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۵۸: جغد ویرانهٔ خیال خودیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جغد ویرانهٔ خیال خودیم پر فشان لیک زیر بال خودیم شمع بخت سیه چه افروزد آتش مردهٔ زگال خودیم رنگ کو تا عدم بگرداند عالمی رفت و ما به حال خودیم غم اوج ، حضیض جاه کراست عشرت فقر بی زوال خودیم کو قیامت چه محشر ای غافل فرصت اندیش ماه و سال خودیم دور ما را نه سبحه ای ست نه جام گردش رنگ انفعال خودیم باده در جام و نشئه مخموری هجر پروردهٔ وصال خودیم بحر در جیب و خاک لیسیدن چقدر تشنهٔ زلال خودیم غیر ما کیست حرف ما شنود گفت وگوی زبان لال خودیم دوری از خود قیامتست اینجا بی تو زحمت کش خیال خودیم شمع آسودگی چه امکانست تا سری هست پایمال خودیم از که خواهیم داد ناکامی بیدل بیکسی مآل خودیم بیدل دهلوی