بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۳۷: پایمالیم و فارغ ازگلهایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پایمالیم و فارغ ازگله ایم سر به بالین شکر آبله ایم منزل و مقصدی معین نیست لیک در فکر زاد و راحله ایم همه چون اشک می رویم به خاک سرنگونی متاع قافله ایم از سجود دوام وضع نیاز فرض خوان نماز نافله ایم یک نفس ساز و صد جنون آهنگ کس چه داند که در چه سلسله ایم پهلوی عجز ما مگردانید چون زمین خوابگاه زلزله ایم عبرت از بند بند ما پیداست شکل مربوط جمله فاصله ایم امتحان گلفروش راز مباد غنچه سان یکدلیم و ده دله ایم آخر از یکدگر گسیختن است خوش معاشان بد معامله ایم ناقبولی رواج معنی ماست هرزه گویان دم زن صله ایم شرم دار ازکمال ما بیدل قطره ظرف و حباب حوصله ایم بیدل دهلوی