بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۳۲۵: چون غنچه در خیال تو هرگاه رفتهایم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چون غنچه در خیال تو هرگاه رفته ایم محمل به دوش بیخودی آه رفته ایم پاس قدم به دشت جنون حق سعی ماست عمری به دوش آبله ها راه رفته ایم راه سفر اگر همه ابروست تا جبین از ضعف چون هلال به یک ماه رفته ایم از ساز منزل و سفر عاجزان مپرس چون داغ آرمیده و چون آه رفته ایم محمل طراز کشمکش دهر عبرتیست ماییم خواه آمده و خواه رفته ایم امروز سود ما غم فردای زندگی است اندیشه ای که در چه زیانگاه رفته ایم عجز و غرور هر دو جنون تاز وحشتند زین باغ اگر گلیم و اگر کاه رفته ایم لاف صفا ز طبع هوس موج می زند ای هوش غفلتی که پر آگاه رفته ایم فرصت ز رنگ ماست پرافشان نیستی غافل ز ما مباش که ناگاه رفته ایم عنقا نشان شهرت گمنامی خودیم کو بازگشتنی که به افواه رفته ایم بانگ دراست قافلهٔ بیقرار ما یک گام ناگشوده به صد راه رفته ایم بیدل به بند نی گرهی نیست ناله را آزاده ایم اگر همه در چاه رفته ایم بیدل دهلوی