بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۹۶: کر شدم تا چند شور حق و باطل بشنوم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کر شدم تا چند شور حق و باطل بشنوم بشکنید این سازها تا چیزی از دل بشنوم غافل از معنی نی ام لیک از عبارت چاره نیست هرچه لیلی گویدم باید ز محمل بشنوم تا به فهم آید معانی رنگ می بازد شعور گر همه حرف خود است آن به که غافل بشنوم چون غرور عافیت هیچ آفتی موجود نیست کاش شور این محیط ازگرد ساحل بشنوم احتیاج و شرم با هم می گدازد سنگ را آه اگر حرف لب خاموش سایل بشنوم دوستان خون بحل هم ازدیت نومید نیست واگذاربدم دمی تا نام قاتل بشنوم ای تپیدن بعد مرگم آنقدر همت گمار کز غبار خود صدای بال بسمل بشنوم از حضور دل نفس غافل نمی خواهد مرا جاده گوشم می کشد کآواز منزل بشنوم شور امکان بی تغافل قابل تفهیم نیست گوش من زین پنبه محرومست مشکل بشنوم خامشی مضمون نوایی چند داغم کرده است از زبان شمع تاکی شور محفل بشنوم بسکه دارد فطرتم ننگ ازتمیزعلم و فن آب می گردم همه گر شعر بیدل بشنوم بیدل دهلوی