بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۸۶: زندگی را از قد خم عبرت آگه میکنم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زندگی را از قد خم عبرت آگه می کنم وقف رعنایی بساطی داشتم ته می کنم پوچ می یابم سر و برگ بساط اعتبار این کتانها را خیال پرتو مه می کنم در خرابات تغافل درد هم ناصاف نیست چشم اگر پوشم جهانی را منزه می کنم ضبط دل در قطع تشویش املها صنعتی ست چون گهر زین یک گره صد رشته کوته می کنم یک نفس گر سر به جیبم واگذارد روزگار یوسفستانها خمیر از آب این چه می کنم مزد کار غفلت اینجا انفعالی بیش نیست کوشش مزدور خوابم روز بیگه می کنم حلقهٔ قامت مرا صفر کتاب یأس کرد ناله ای گر می کنم اکنون یکی ده می کنم چون نفس موهومی ام هر چند اجزای فناست کوس هستی می زنم گر در دلی ره می کنم شوق بیتاب است بیدل فهم معنی گو مباش تا زبان می بوسدم کام الله الله می کنم بیدل دهلوی