بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۵۰: سرشک بیخودم عیش می ناب دگر دارم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سرشک بیخودم عیش می ناب دگر دارم ز مژگان تا چکیدن سیر مهتاب دگر دارم به تاراج تحیر داده ام آیینه و شادم که در جوش صفای خانه سیلاب دگر دارم گهی خاکم ، گهی بادم ، گهی آبم ، گهی آتش چو هستی در عدم یک عالم اسباب دگر دارم درین گلشن من و سیر سجود ناتوانیها که چون بید از خم هر برگ محراب دگر دارم نگاهم در نقاب حیرت آیینه می بالد چراغ بزم حسنم برق آداب دگر دارم دماغ عرض بیتابی ندارد سرخوش حیرت وگرنه در دل آیینه سیماب دگر دارم ز خون آرزو صدرنگ می بالد بهار من نهال باغ یأسم ریشه در آب دگر دارم بیدل دهلوی