بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۳۰: گر از سایه یک نقش پا برترم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گر از سایه یک نقش پا برترم به اقبال وهم آسمان منظرم به خاکم مده منصب گرد باد مباد از تعین بگردد سرم چو عنقا به رنگم خوش ست آینه که خود را به چشم هوس ننگرم صدا نیست در نبض بیمار من مگرگرد بر خیزد از بسترم تنک مشرب حسرتم چون هلال ز خمیازه پر می شوم ساغرم تعین عرق واری آبم نداد جبین کرد از بی نمیها ترم چو صبح قیامت ز سازم مپرس به ضبط نفس پرده محشرم بلایی چو تکلیف پرواز نیست قفس بشکند گر برنجد پرم چو موجم خیال گهر رهزن است محیطم ازین پل اگر بگذرم گه از علم دارم فغان گه ز جهل جنونهاست جیب نفس می درم کمان وار ازین خانه های خیال به هر جا رسم حلقهٔ بی درم چه گویم ز نیرنگ تجدید عشق که هر دم زدن بیدل دیگرم بیدل دهلوی