بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۲۱: ز خودداری چو موج گوهر آخر سنگ گردیدم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز خودداری چو موج گوهر آخر سنگ گردیدم فراهم آمدم چندانکه بر خود تنگ گردیدم خموشی هم به ساز شرم مطلب برنمی آید نوا بر سرمه بستم بسکه بی آهنگ گردیدم به غفلت وانمودم جوهر اسرار امکان را جهان آیینه پیدا کرد تا من رنگ گردیدم به عرض قابلیت گفتم اقبالی کنم حاصل سزاوار فشار دیده های تنگ گردیدم فراهم کردن اضداد ربط عافیت دارد جهان بر صلح زد تا دستگاه جنگ گردیدم ندانم از که خواهد یأس داد ناشناسایی که من از خانه دور از خود به صد فرسنگ گردیدم به هر بی دست وپایی سعی همت کارها دارد بنای هر که از خود رفت من چون رنگ گردیدم به قید لفظ بودم عمرها بیگانهٔ معنی کم میناگرفتم با پری همسنگ گردیدم به پیری هم وفایی ناله نپسندید سازم را نی این بزم بودم تا خمیدم چنگ گردیدم به هر واماندگی ممنون چندین طاقتم بیدل که چون پرگار گرد خود به پای لنگ گردیدم بیدل دهلوی