بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۱۳: به سعی ضعف گرفتم ز دام خویش نجستم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به سعی ضعف گرفتم ز دام خویش نجستم بس است این که طلسم غرور رنگ شکستم ز بس که سرخوشم از جام بی نیازی شبنم بهار شیشه به رویم شکست و رنگ ببستم سراغ گوشهٔ امنی نداشت وادی امکان چو گرد صبح به صد جا شکستم و ننشستم گذشت همت ازین نه هدف به نیم تغافل کمان ناز که زه کرده بود صافی شستم ز بس که می برم افسوس ازین محیط ندامت حباب آبله دارد چو موج سودن دستم به این ادب فلکم گردهد عروج ثریا همان ز خجلت بالیدگی چو آبله پستم نبود جوهر پرواز دستگاه سپندم ز درد بی پر و بالی قفس به ناله شکستم دلیل عجز رسا نیست حیرتم به خیالت ز بس کمند نظرحلقه بست آینه بستم به رنگ آینه کز شخص غیر عکس نبیند به عین وصل من بی خبر خیال پرستم کراست شبهه در ایجاد بی تعین بیدل همان که در عدمم دیده اند بودم و هستم بیدل دهلوی