بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۰۰۱: تا کجا بوس کف پایت شود ارزانیام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا کجا بوس کف پایت شود ارزانی ام همچو موج آواره می گردد خط پیشانی ام بال و پر گم کرده ام در آشیان بیخودی چون دماغ عندلیب از بوی گل توفانی ام در عدم هم داشت استغنای حسن بی نشان چون شرار سنگ داغ چشمکی پنهانی ام عالمی گم کرده ام در گرد تکرار نفس نسخه ها بر باد داد این یک ورق گردانی ام چار سوی دهر جنس جلوه ها بسیار داشت تخته شد هر جا دکانی بود از حیرانی ام شبههٔ هستی به چندین رنگ داغم می کند وانما تا کیستم جز خاک اگر می دانی ام هیچ کس یارب گرفتار کمال خود مباد چون گهر بر سر فتاد از شش جهت غلتانی ام دامن تشریف اقبال نگه کوتاه نیست نه فلک پوشد قبا گر یک مژه پوشانی ام فقرم از تشویش چندین آرزوها باز داشت بی تکلف هیچ گنجی نیست در ویرانی ام داشتم با خار خار طبع مجنون نسبتی بر سر راهی که لیلی پا نهد بنشانی ام جان فدای خنجر نازی که در اندیشه اش هر کجا باشم شهیدم ، بسملم ، قربانی ام هیچ کس نشکافت بیدل پردهٔ تحقیق من چون فلک پوشیده چشم عالم عریانی ام بیدل دهلوی