بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۹۰: برگ خودداری مجویید از دل دیوانهام
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
برگ خودداری مجویید از دل دیوانه ام ربشه ها دارد چو اشک از بیقراری دانه ام قامت خم گشته بیش از حلقهٔ زنجیر نیست غیر جنبش ناله نتوان یافتن در خانه ام خاک دامنگیر دارد سرزمین بیخودی سیل بی تشویش دامی نیست از ویرانه ام دل ز دست شوخی وضع نفس خون می خورد شمع دارد لرزه از یاد پر پروانه ام التفات زندگی تشویش اسبابست و بس آنقدر کز خویش دورم از هوس بیگانه ام دستگاه عاریت خجلت کمین کس مباد صد شبیخون ریخت نور شمع برکاشانه ام دوستان را بس که افسون تغافل ننگ داشت گوشها در چشم خواباندند از افسانه ام مزرع آفاق آفت خرمن نشو و نماست همچو راز ریشه ترسم پر برآرد دانه ام بسکه بر هم می زند بی جوهری اجزای من چون دم شمشیر مژگان سر به سر دندانه ام تا شود روشن تر اسبابی که باید سوختن احتیاج شمع دارد خانهٔ پروانه ام زخمی ایجادم از تدبیر من آسوده باش در شکستن گشت گم چون موی چینی شانه ام بیدل از کیفیت شوق گرفتاری مپرس نالهٔ زنجیر هر جا گل کند دیوانه ام بیدل دهلوی