بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲۱: به رنگی یأس جوشیدهست با دل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به رنگی یأس جوشیده ست با دل که درد آید اگر گویم بیا دل خجالت مقصد چشم است کو چشم غمت باب دل است اما کجا دل سراپا ناله می جوشیم چون موج تپش خون کرد در هر عضو ما دل درای کاروان دشت یأسیم چه سازد گر ننالد بینوا دل سراغ ما غبار بال عنقاست به رنگ رفته دارد نقش پا دل ز اشک و آه مشتاقان مپرسید هجوم بسمل است از دیده تا دل ز پرواز نفس غافل مباشید چو شبنم ریشه دارد در هوا دل ز خاک ما قدم فهمیده بردار مبادا بشکنی در زیر پا دل درین محفل کسی محتاج کس نیست همین کار دل افتاده ست با دل گرفتارم گرفتارم گرفتار نمی دانم نفس دام است یا دل به صورت بیدلم اما به معنی بود چون اشک سر تا پای ما دل بیدل دهلوی