بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۸۶۵: هرکجاکردم به یاد سجدهات ساز رکوع
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرکجاکردم به یاد سجده ات ساز رکوع چون مه نو تا فلک رفتم به پرواز رکوع پیش از آن کز خاک من بالد نهال زندگی می رسد از بار دل در گوشم آواز رکوع پیچ و تاب موجها یکسرگهرگردیدن است سجده انجام است هر جا دیدی آغاز رکوع شخص تسلیمی ز پرواز هوسها شرم دار با هوا کاری ندارد سرنگون تاز رکوع ما ضعیفان را به سامان سلیمانی بس است سجده ایجاد نگین و خاتم انداز رکوع گر منافق از تواضع صاحب دین می شود تیغ هم خواهد نمازی شد به پرواز رکوع راست می تازم چو اشک از دیده تا دامان خاک بر نمی دارد دماغ سجده ام ناز رکوع سرکشیها زبن ادا آغوش رحمت می شود دیگر ای غافل چه می خواهی ز اعجاز رکوع پیکرت خم کرد پیری از فنا غافل مباش سخت نزدیکست بیدل سجده با ساز رکوع بیدل دهلوی