بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۹۵: به هر بزمی که باشد جلوه فرما جوهرتیغش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به هر بزمی که باشد جلوه فرما جوهرتیغش به چشم زخم دلها سرمه گردد جوهرتیغش زلال آبروها می زند موج از پر بسمل به کوثر سر فرو نارد تمنا پرور تیغش ز رنگ خویش گردد پایمال برق نومیدی کف خونی که نگذارند برگرد سر تیغش چو آن مصرع که هرحرفش کشد تا معنی رنگین به قصد خون من جوهر بود بال وپرتیغش توان خواند از غرور حسن عجز حال مشتاقان خطی جز سرنوشت ما ندارد دفتر تیغش تغافل پیشه ای درکار ابروی کجش دارد کجا شور شهیدان بشنودگوش کر تیغش به خون بسملی گر تهمت آلود هوس گردد شفق بر خود تپد از رشک دامان تر تیغش به بحر عشق هر موج از حبابی سرخوش است اما سری کو تا به عرض گردش آرد ساغر تیغش ندارد موج هرگز درکنار بحر آسودن به این شوخی چسان خوابیده جوهر در بر تیغش در این محفل که یک خواب فراموش است راحتها کجا پهلو نهد کس گر نباشد بستر تیغش به قطع زندگی بیدل نفس مهلت نمی خواهد رموز بی نیامی روشن است از پیکر تیغش بیدل دهلوی