بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۲۴: فتیلهای به دل بیخبر ز داغ افروز
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
فتیله ای به دل بیخبر ز داغ افروز علاج خانهٔ تاربک کن چراغ افروز ز باده برق عتاب آب دادنت ستم است که گفت چهره برافروز و بی دماغ افروز؟ پری رخان به هزار انجمن قدح زده اند تو این چراغ طرب یک دو گل به باغ افروز دلیل منزل تحقیق ترک واسطه است به سوز جاده و شمع ره سراغ افروز امید شعلهٔ آواز بلبلان تا چند به دود یاس دمی آشیان زاغ افروز به غیر آبلهٔ پا دلیل راحت نیست به این چراغ تو هم گوشهٔ فراغ افروز اگر فتیلهٔ موج می ات به تاب رسد هزار انجمن از برق یک ایاغ افروز دمی که صفحه به ذوق فنا زدی آتش ره طلب به گهرهای شبچراغ افروز فروغ بزم وفا مغتنم شمر بیدل چراغ اگر نفروزد کسی تو داغ افروز بیدل دهلوی