بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۰۸: به عجز کوش و تک و تاز دیگر آسان گیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به عجز کوش و تک و تاز دیگر آسان گیر به رنگ آبله چندی زمین به دندان گیر به سربلندی اقبال اعتبار مناز چو شمع تا ته پا عالم گریبان گیر به دست طاقت اگر اختیار گیرا نیست عصا ز کف مفکن دست ناتوانان گیر به عالم کرم آداب جود بسیار است وضوکن از عرق آنگاه نام احسان گیر شکست دل ز بنای امید خلق نرفت عمارتی که به این رونق است ویران گیر برون نقش قدم ، گردی از تسلی نیست سراغ مقصد تسلیم خاکساران گیر به عرض شیشهٔ افلاک و نقش پردهٔ خاک قدت دمی که خم آورد طاق نسیان گیر کمینگران طلب بوی یار در نظرند رفیق منتظران باش و راه کنعان گیر دلیل مقصد اگر رفت و آمد نفس است ز فرق تا قدم خود کف پشیمان گیر به دستگاه دل جمع هیچ صحرا نیست چو جیب غنچه به یک چین هزار دامان گیر نگاه وارت اگر ذوق عافیت باشد وطن میانهٔ دیوارهای مژگان گیر حضور غیبت یاران یقین نشد بیدل جز اینقدر که لگد افکنند و دندان گیر بیدل دهلوی