بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۰۷: همنشین با من ز تشویش هوسها کین مگیر
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
همنشین با من ز تشویش هوسها کین مگیر خوابم از سر می برد نام پر بالین مگیر کاروان صبح و سامان توقف خفته است بار بر دوش دل از ضبط نفس سنگین مگیر مشت خاکت از فسردن بر زمین جا تنگ کرد ای گران جان اینقدرها دامن تمکین مگیر حیف می آید به فکر یاد من دل بستنت این خیال مبتذل را قابل تضمین مگیر بر گشاد چشم موقوف است تسخیر جهان طول و عرض دهر بیش از یک مژه تخمین مگیر دستگاه عالم اسباب وحشت پرور است زین بلندیهای دامن جز غبار چین مگیر پرفشان رنگی به دست اختیارت داده اند صید اگر خواهی به جز پرواز از این شاهین مگیر عالمی پا در رکاب وهم عبرت خانه ای است ای بهار آگهی رنگ از حنای زین مگیر ای بسا خاکی که از برداشتن بر باد رفت دست معذوری اگر گیری به این آیین مگیر بی تکلف تابع اطوار خودبینان مباش آینه هرچند دل باشد، مبین ، مگزین ، مگیر از نفاق دوستان بیدل اگر رنجت رسد تا توانی ترک صحبتها گرفتن ، کین مگیر بیدل دهلوی