بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۰۳: ناله میافشاند پر در باغ ما بلبل نبود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ناله می افشاند پر در باغ ما بلبل نبود عبرتی بر رنگ عشرت خنده می زد گل نبود سیر این باغم نفس درپیچ وتاب جهد سوخت موج خشکی داشت جوی آرزو سنبل نبود وضع ترتیب تعلق غیر دردسر نداشت خوشه بند دانه ی زنجیر جز غلغل نبود رنگ حال هیچکس بر هیچکس روشن نشد رونق این انجمن غیر از چراغ گل نبود زین خمستان هیچکس سرشار معنی برنخواست جامها بسیار بود اما یکی پر مل نبود عالمی بر وهم رعنایی بساط ناز چید موی چینی دستگاه طره و کاکل نبود پرده ها برداشتیم از اعتبارات غرور در میان خواجه و خر حایلی جز جل نبود خلق بر خود تهمتی چند از تخیل بسته اند ورنه سرو آزاد یا قمری اسیر غل نبود پیکر خاکی جهانی را غریق وهم کرد از سر آبی که بگذشتیم ما جز پل نبود مستی اوهام بیدل بیدماغم کرد و رفت فرصتی می زد نفس در شیشه ها قلقل نبود بیدل دهلوی