بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۹۲: در ادبگاهی که لب نامحرم تحریک بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
در ادبگاهی که لب نامحرم تحریک بود عافیت چون معنی عالی به دل نزدیک بود مقصد خلق ازتب وتاب هوس موهوم ماند پی غلط کردند از بس جاده ها باریک بود نفخ منعم ته شد از نم خوردن کوس و دهل باد و آب انفعالی در دماغ خیک بود ناکجا غثیان نخندد بر دماغ اهل جاه جام و صهبای تعین نیکدان و نیک بود ساز نافهمیدگی کوک است ، کو علم و چه فضل هرکجا دیدیم بحث ترک با تاجیک بود دل چه سازد جسم خاکی محرم رازش نخواست آینه رو از که تابد خانه پُر تاریک بود عشق ورزیدیم بیدل با خیالات هوس این نفسها یکقلم از عالم تشکیک بود بیدل دهلوی