بیدل دهلوی
غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۷۹: نیرنگ امل گل بقا بود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نیرنگ امل گل بقا بود امید بهار مدعا بود کس محرم اعتبار ما نیست آیینهٔ ما خیال ما بود حیرت همه جا ترانه سوزست آیینه وعکس یک نوا بود شادم که شهید بیکسم را خندیدن زخم خونبها بود خونی که نریختم به پایت پامال تحیر حنا بود آن رنگ که آشکار جستیم در پردهٔ غنچهٔ حیا بود دل نیز نشد دلیل تحقیق آیینه به عکس آشنا بود گر محرم جلوه ات نگشتیم جرم نگه ضعیف ما بود فریاد که سعی بسمل ما چون کوشش موج نارسا بود گلریزی اشک ، بوی خون داشت این سبحه ز خاک کربلا بود بر حرف هوس بیان هستی دخلی که نداشتم بجا بود بیدل ز سر مراد دنیا برخاست کسی که بی عصا بود بیدل دهلوی